Mając na uwadze wprowadzony stan zagrożenia epidemicznego chorobą zakaźną wywołaną koronawirusem („COVID-19”) poniżej przedstawiamy najważniejsze zmiany prawne.
W związku z rozprzestrzenianiem się koronawiarusa weszła w życie ustawa z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanychz zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych („specustawa”), która wprowadziła m.in.: dodatkowy zasiłek opiekuńczy, jak również możliwość wykonywania pracy zdalnej.
DODATKOWY ZASIŁEK OPIEKUŃCZY
W związku z zamknięciem z powodu COVID-19 żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli, szkół do których uczęszcza dziecko, ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy za okres nie dłuższy niż 14 dni.
Okresu wypłaty wyżej wymienionego dodatkowego zasiłku opiekuńczego nie wlicza się do ogólnego limitu 60 dni, które przysługują na opiekę nad chorym dzieckiem do lat 14.
Dodatkowy zasiłek opiekuńczy, nie obciąża funduszu pracodawcy, bowiem przysługuje z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Wniosek o dodatkowy zasiłek opiekuńczy można pobrać ze strony ZUS: https://www.zus.pl/. Należy złoży go pracodawcy (w przypadku osób zatrudnionych na podstawie umów o pracę) lub bezpośrednio do ZUS (w przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą).
| Zgodnie z zapowiedzią Premiera Mateusza Morawieckiego (podczas konferencji prasowej w dniu 18 marca 2020 r.) dodatkowy zasiłek opiekuńczy zostanie przedłużony o co najmniej kolejne 2 tygodnie. Zasady przyznania tego zasiłku będą analogiczne do dotychczasowych zasad. |
PRAWA I OBOWIĄZKI PRACODAWCÓW I PRACOWNIKÓW | MOŻLIWOŚĆ WYKONYWANIA PRACY ZDALNEJ
Specustawa wprowadziła również możliwość polecenia pracownikowi wykonania tzw. pracy zdalnej. Pracodawca może polecić pracownikowi wykonywanie obowiązków, w określonym czasie poza miejscem jej stałego wykonywania. Decyzja o poleceniu pracy zdalnej leży wyłącznie w gestii pracodawcy. Za pracę zdalną przysługuje dotychczasowe wynagrodzenie.
Zgodnie z przepisami kodeksu pracy, pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy.
W razie wystąpienia bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia lub życia pracodawca jest obowiązany:
1) wstrzymać pracę i wydać pracownikom polecenie oddalenia się w miejsce bezpieczne;
2) do czasu usunięcia zagrożenia nie wydawać polecenia wznowienia pracy.
Państwowy Inspektor Sanitarny lub Państwowy Graniczny Inspektor Sanitarny może wydać decyzję o poddaniu kwarantannie lub izolacji osoby przebywającej na terytorium RP, jeśli jest ona zakażona, chora na chorobę zakaźną albo podejrzana o zakażenie lub chorobę zakaźną lub miała styczność ze źródłem biologicznego czynnika chorobotwórczego.
Na stronie Senatu RP pojawił się projekt ustawy zmieniającej specustawę (nr 88 z dnia 13.03.2020 r.). Zgodnie z jego postanowieniami, pracodawca, w celu przeciwdziałania COVID-19 będzie miał prawo:
- żądać od pracownika informacji o tym czy przebywał w ostatnim czasie w miejscu zagrożonym zakażeniem COVID-19;
- żądać od pracownika, co do którego istnieje uzasadnione podejrzenie, iż jest zakażony COVID-19, lub który przebywał ostatnio w miejscu zagrożonym zakażeniem COVID-19, aby poddał się niezbędnym badaniom lekarskim;
- kontrolować stan zdrowia pracownika przed dopuszczeniem go do pracy, w szczególności przez pomiar temperatury ciała pracownika;
- wprowadzić w miejscu pracy dodatkowe wymagania sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.
Pracodawca będzie mógł wystąpić do okręgowego inspektora pracy z wnioskiem o wydanie decyzji o czasowym zawieszeniu działalności zakładu pracy w przypadku, gdy liczba pracowników skierowanych do wykonywania pracy poza miejscem jej stałego wykonywania, przekracza 20% stanu zatrudnienia w zakładzie pracy, albo bez względu na tę liczbę – z uwagi na specyfikę zakładu pracy – powoduje to niemożność lub znaczące utrudnienia w jego funkcjonowaniu.
ODSTĄPIENIE OD UMOWY O UDZIAŁ W IMPREZIE TURYSTYCZNEJ | ZWROT WPŁAT DOKONANYCH NA TURYSTYCZNY FUNDUSZ GWARANCYJNY
Zgodnie z art. 13 specustawy, w przypadku, gdy podróżny odstąpi od umowy (w trybie określonym w art. 47 ust. 4 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych lub organizator turystyki rozwiąże umowę o udział w imprezie turystycznej w trybie określonym w art. 47 ust. 5 pkt 2 tej ustawy), które to odstąpienie od umowy lub rozwiązanieumowy pozostaje w bezpośrednim związku z wybuchem epidemii COVID-19, przedsiębiorcy turystycznemu przysługuje zwrot wpłat przekazanych na Turystyczny Fundusz Gwarancyjny.
Przedsiębiorca turystyczny może wystąpić do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego o zwrot wpłaty, niepóźniej niż w terminie 60 dnioddnia odstąpienia od umowy lub rozwiązaniaumowy.
We wniosku do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego o zwrot wpłat należy wykazać kwotę mającą podlegać zwrotowi. Do wniosku dołącza się dokumenty potwierdzające odstąpienie od umowy lub jej rozwiązanie, wraz z oświadczeniem organizatora turystyki dotyczącym daty, w której to oświadczenie lub rozwiązanie stało się skuteczne oraz korektę złożonej deklaracji wraz z wykazem umów.
WYSTAWIANIE RECEPR FARMACEUTYCZNYCH
W przypadku zagrożenia zdrowia pacjenta związanego z COVID-19, farmaceuta posiadający prawo wykonywania zawodu może wystawić receptę farmaceutyczną, do której stosuje się zasady, o których mowa w art. 96 ust. 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne.
OGŁOSZENIE STANU ZAGROŻENIA EPIDEMICZNEGO
Od dnia 14 marca 2020 r. obowiązuje ponadto rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego w związku z ryzykiem zakażenia COVID 19.
Rozporządzenie wprowadza m.in.:
- zakaz prowadzenia handlu detalicznego w obiektach handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2 przez najemców powierzchni handlowej;
- zakaz prowadzenia w takich obiektach działalności gastronomicznej i rozrywkowej;
- w okresie od dnia 15 marca 2020 r. do odwołania wstrzymano przemieszczanie się pasażerów w transporcie kolejowym wykonywanym z przekroczeniem granicy Rzeczypospolitej Polskiej;
- zakaz organizowania zgromadzeń w rozumieniu art.3 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. – Prawo o zgromadzeniach (zakazu nie stosuje się, w przypadku gdy liczba uczestników zgromadzenia wynosi nie więcej niż 50 osób, wliczając w to organizatora i osoby działające w jego imieniu).
Kancelaria KOLMERS Legal na bieżąco monitoruje regulacje prawne.
W przypadku jakichkolwiek pytań czy koniecznością wdrożenia rozwiązań prawnych w związku z zaistniałą sytuacją pozostajemy do Państwa dyspozycji.
